«Σμύρνη: Η Αμαζόνα της Ιωνίας»
ΑΡΧΑΪΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
«Είμαι η Σμύρνη. Η μουσική είναι η φωνή της ψυχής μου και μ’ αυτή απόψε θέλω να σας μιλήσω για μένα, για τα παιδιά μου, για σας, για το χρόνο που αφήνει πάνω μας σημάδια και στην καρδιά μας αναμνήσεις…
Έχω το όνομα της Αμαζόνας Σμύρνης από τη Μικρά Ασία. Γεννήθηκα πριν πέντε χιλιάδες χρόνια σε μια μικρή χερσόνησο της Ιωνίας και έλαμψα όταν δυο χιλιάδες χρόνια αργότερα με κατέκτησαν πρώτα οι Αιολείς και μετά οι Ίωνες. Καταστράφηκα όμως (όπως θα γίνει πολλές φορές στην ιστορία μου) από το βασιλιά της Λυδίας και ο τόπος ερήμωσε. Αυτόν τον τόπο τον ονόμασαν Παλιά Σμύρνη. Αν πάτε σήμερα στην περιοχή Μπαϊρακλή, θα δείτε πέτρες και λουλούδια που σκεπάζουν τα παλιά βήματα των προγόνων σας. Ο Θέογνις ο Μεγαρεύς λέει ότι με κατέστρεψε η περηφάνια των κατοίκων μου. Μπορεί να είναι κι έτσι.
Είμαι κόρη του Μέγα Αλέξανδρου που με ξανάκτισε στους πρόποδες του Πάγου, όταν στο όνειρό του η θεά Νέμεσις τον διέταξε να φτιάξει μια λαμπρή νέα πόλη για να βρουν καταφύγιο τα παιδιά μου που είχαν σκορπίσει στις γύρω περιοχές. Στους πρόποδες του Πάγου άφησε τη δύναμή του, κληρονομιά στη μοίρα μου. Εκεί ζω 2300 χρόνια, απόδειξη της ομορφιάς και του πόνου, της ελπίδας και της δύναμης. Σ’ εκείνα τα πρώτα χρόνια της νέας μου ζωής αγάπησα τη μουσική κι ο Σείκιλος τραγούδησε στην αγκαλιά μου «Όσο ζεις λάμπε, καθόλου μη λυπάσαι, για λίγο διαρκεί η ζωή, ο χρόνος απαιτεί την πληρωμή του».
ΟΣΟΝ ΖΗΣ ΦΑΙΝΟΥ
Όσον ζης φαίνου
Μηδέν όλως συ λυπού
Προς ολίγον εστί το ζην
Το τέλος ο χρόνος απαιτεί
ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
«Οι Ρωμαίοι με ονόμασαν «νεωκόρο», για την ομορφιά και την λαμπρότητα, τιμή που είχαν λίγες πόλεις της αυτοκρατορίας και όταν ο σεισμός του 178 πριν το Χριστό, ισοπέδωσε τα σπίτια και τα τείχη, με έκτισαν ξανά με περισσή λαμπρότητα. Περνάν τα χρόνια, περνάνε άνθρωποι και αφήνουν το φωτεινό πνεύμα τους στη ζωή μου. Βυζαντινοί ναυτικοί έκαναν το λιμάνι της Σμύρνης το πιο σημαντικό της Μ. Ασίας, Λατίνοι, Σελτζουκίδες με διεκδίκησαν μέχρι που οι Τούρκοι λίγα χρόνια πριν την Πόλη, εισέβαλαν στα τείχη αλλά όχι στην ψυχή μου. Σας το λέω, αντιστάθηκα, τα παιδιά μου αντιστάθηκαν, οι Σμυρνιοί μείναν πιστοί φύλακες της ιστορίας και του μέλλοντος μου. Τα τραγούδια λίγα, ο κόσμος στην εκκλησία παρακαλούσε και ετοιμαζόταν για την ημέρα που η πόλη θα γινόταν η πιο λαμπερή πόλη της Ανατολής».
ΧΡΥΣΗ ΕΠΟΧΗ
«Μετά τη νύχτα έρχεται το φως της μέρας, το έμαθα από την αμαζόνα Σμύρνη από τον Όμηρο και τον Αλέξανδρο. Όλοι μαζεύτηκαν γύρω από το λιμάνι, Έλληνες, Τούρκοι, Αρμένιοι, Εβραίοι, Ολλανδοί, Γάλλοι. Οι έμποροι πλούτισαν, τα ελληνικά σχολειά γέμισαν τους δρόμους φιλοσοφία και ποίηση και οι καλλιτέχνες τραγούδησαν τον έρωτα και την αγνότητα. Στα σοκάκια και τα καφενεία, η μούσα Ευτέρπη έμπλεξε τις νότες και τους ήχους πολιτισμών αρχαίων, να γεννήσει νέες μουσικές που σας συντροφεύουν μέχρι σήμερα. Να, έρχονται…. Ακούστε τους… τραγουδάνε…!»
• Αραμπάς περνά
Στίχοι… Βίντεο…
• Τίκι, τίκι, τακ
Στίχοι… Βίντεο…
Ακούγεται η φωνή της Σμύρνης :
«Προσέχετε, δεν ακούτε; Δεν νοιώθετε; Φύγετε… δε θέλω να μείνετε…! Έρχεται σύννεφο βαρύ… Προσέχετε!!»
• Μάτια σαν και τα δικά σου
Στίχοι… Βίντεο…
Σμύρνη :
«Φύγετε!!!!»
• Σαν της Σμύρνης το Γιαγκίνι
Στίχοι… Βίντεο…
• Πού να βρω γυναίκα να σου μοιάζει & Αμάν Κατερίνα μου
Στίχοι… Στίχοι… Βίντεο…
• Πέντε μάγκες στον Περαία
Στίχοι… Βίντεο…
«Είμαι πάντα εδώ. Είμαι στις στιγμές που ο έρωτάς σας γράφεται με σμυρνέικες μελωδίες, κάθε φορά που το σπίτι σας μυρίζει κανέλα και γαρύφαλλο και μαζεύεστε όλοι γύρω από το τραπέζι με συνταγές από τη νενέ σας. Είμαι μαζί σας κάθε φορά που με θυμάστε, κουρνιάζω ολοζώντανη μέσα στη καρδιά σας και περιμένω απέναντι από τη θάλασσα. Κρατάω σφιχτά στα καλντερίμια κάτω από την άσφαλτο, τις πατημασιές των προγόνων σας και προστατεύω την ιστορία μας. Απέναντι από τη θάλασσα, η αμαζόνα της Ιωνίας, καρτερώ και μυρίζω Αιγαίο».
Δείτε το πλήρες βίντεο της παράστασης…
Βίντεο…
Κείμενα – Αφήγηση:
Βιολέττα Ξιφαρά (Μέλος της Χορωδίας)
Μουσικοί (Μέλη της Χορωδίας):
Χρίστος Τσιαμούλης, ούτι
Ευάγγελος Καλύβας, κανονάκι
Στέλιος Μαργαρίτης, βιολί
Όλγα Λέφα, κιθάρα
Έφη Σκουργιαλού, ακορντεόν
Κώστας Μαντζουράνης, μαντολίνο
Δημήτρης Μαργαρίτης, τουμπερλέκι
